Sydney: stad vol beestjes...

hallo allemaal,

Hier weer een verhaal over onze avonturen van de afgelopen 3 dagen Sydney.

Zondag zijn we vol goede moed een stadswandeling gaan maken. We zijn begonnen bij de St. Mary's Cathedral om te eindigen op de Harbour Bridge. Nu is dit in afstand gemeten niet een heel groot stuk, maar onderweg is genoeg te zien. Na rond de kerk te zijn gelopen zijn we richting de botanical gardens van Sydney gelopen. Hier staan veel mooie planten, zijn mooie vijvers en wemelt het van de vreemde beesten. Niet zoals in een dierentuin in kooien, maar gewoon in het wild omdat die beesten daar nu eenmaal gewoon horen. De eerste rare beesten die we tegenkwamen waren vleermuizen. Alle bomen hingen er vol mee, niet met van die kleintjes, maar echt met grote beesten. Gelukkig blijken het de fruiteters te zijn, dus hoeven we niet bang te zijn gebeten te worden. Daarna kwamen we aan bij een vijver waar een minder prettig beest in het water bleek te zitten. Er zitten hier namelijk aalen in het water. Die horen hier eigenlijk niet, maar die komen over het land in de vijvers gekropen. Ze eten eenden en alles op en als je dicht bij de vijver gaat staan komen ze gewoon naar boven om een kijkje te nemen : voor niemand bang dus. Gelukkig zaten er ook veel mooie vogels. Er zitten veel kakatoes en mooie gekleurde tropische vogels. Het is nog wel een kunst om er 1 mooi op de foto te krijgen, maar gelukkig het wel gelukt.

Daarna hebben we onze wandeling vervolgt langs het Operahouse, de haven met de oude vissershuisjes en het park onder de harbour bridge. Daarna zijn we de Harbour Brigde opgelopen om vanuit daar een paar foto's te maken van de haven van Sydney. De dag erna zijn we toch maar weer heerlijk naar het strand gegaan om ons op te laden voor een dagje Manly.

Vandaag hebben we vroeg de ferry gepakt naar Manly. Er zijn daar namelijk erg mooie looproutes en we dachten: snel voordat de zon op zijn heetst is weg, zodat we mooi overal heen kunnen gaan wandelen. Het was sochtends om 8 uur al behoorlijk warm, dus de route van 10 kilometer hebben we toch maar niet gelopen, maar wel zijn we door het : Sydney Harbour Park gelopen. We wisten alleen niet hoe we daar moesten komen, gelukkig was iemand die aan het klussen was bij zijn huis zo aardig om ons even te helpen. Hij wist een mooie route waarbij je niet over de openbare weg hoefde te lopen, maar via een smal pad en een verlaten strand er kon komen. Nog voor we het pad opliepen kwamen we al grote hagedissen tegen. We hebben nog even getwijfeld om toch maar de openbare route te nemen, maar wie wat wil zien moet een risico wagen. We kwamen bij de ingang van het park aan waar een paar rangers net het hek aan het repareren waren. We hebben even gevraagd of er nog giftige beesten in de buurt zaten, maar volgens de rangers hoefde we behalve voor de slangen en de spinnen (die volgens hun banger waren voor ons dan wij voor hen, ons nergens zorgen over te maken). Zorgen genoeg dus..... Na heel snel door het smalle pad te zijn gelopen en overal wat horen ritselen kwamen we inderdaad op een verlaten strand aan. Helemaal verlaten was het niet, er bleek namelijk één iemand in de bosjes te liggen.

We hebben ons even opgeladen om daarna weer het tweede gedeelte van het pad te gaan bewandelen. Een niet zo fijn idee als je weet wat daar allemaal kruipt en zit. Je ziet enorme spinnenwebben met enorme spinnen erin en je weet natuurlijk niet of ze giftig zijn of niet. Daarna kwamen we gelukkig weer op de openbare weg aan waar we rustig konden ademhalen. Althans niet voor lang, want toen kwam er een haan aangelopen, hier was vooral Robbin niet zo blij mee. Die was banger voor de haan dan voor alle spinnen en andere hagedissen bij elkaar. Nu moet ik ook zeggen dat hij ons wel heel erg hard achterna kwam gerend.

Na deze toch gingen we naar Manly beach. Dit is een heel groot strand met hoge golven. We lagen net lekker op het strand en wilde het water ingaan toen we hoorde dat het strand gesloten zou gaan worden en niemand mocht meer het water in. De stroming was te gevaarlijk en de golven waren te ruw. Of dat nog niet alles was ging 2 minuten later ook nog het sharkalarm af omdat er een haai in de buurt van de kust was gesignaleerd. We konden wel naar een strand verderop gaan: shelly beach. Dit lag meer verscholen en had niet zoveel last van de golven. De naam zegt het al. Het strand lag vol met schelpen, maar gelukkig was het hier wel veilig om het water in te gaan. We hebben hier nog wat gezwommen om daarna via de Course : de winkelstraat van Manly, terug te keren naar Sydney.

De zon begon hier al onder te gaan, dus we hebben nog wat mooie foto's kunnen maken van de haven bij zonsondergang.

Maandag gaan we de Blue Mountains bezoeken, hier hebben we ook weer een wandeltocht van 2 uur door de natuur op het programma staan, hopelijk met minder gegil en geritsel.

Foto's van de afgelopen 3 dagen staan weer online!

Groetjes vanuit Down Under

Voor het eerst Down Under

Hallo Allemaal,

We zijn in Australie!!! Na een turbulente vlucht van 12 uur en 10 minuten, en een uur vertraging toen we net in het vliegtuig zaten maar we niet mochten opstijgen, zijn we eerst geland op Nieuw- Zeeland Auckland airport. Omdat we zoveel turbulentie hadden, hebben we de hele vlucht niet geslapen en waren we al behoorlijk moe. Daarna moesten we nog eens 2 uur wachten om daarna een vlucht van 3 uur uit te zitten naarSydney. Helaas hadden we geen geluk en moesten we nog 20 minuten rondjes cirkelen voor we eindelijk konden landen. We hadden netjes onze kaart ingevuld met wat we allemaal wel en niet bij hadden, maar we waren voorbereid op een hele ondervraging. Wat bleek? helemaal niks. We moesten onze kaart afgeven, ze keken er even na en we mochten het land in. Geen quarantine of iets gezien.

We zijn daarna met een bus naar ons hostel gegaan, hebben onze spullen in de kamer gegooid en zijn naar buiten gegaan (dit was na 39 uur wakker te zijn). We zijn meteen richting Harbour Bridge en het operahouse gelopen. Hebben daar een bankje genomen en zijn gewoon even gaan genieten van het uitzicht, om daarna nog even in het park in slaap te vallen. We zijn daarna vroeg gaan slapen om de dag erna heerlijk naar het strand te gaan.

Zoals jullie wellicht weten is het bekendste strand in Sydney: Bondi beach. Hier zijn prachtige hoge golven en rotsen en een mooie zee. We hebben geluk gehad want er waren geen kwallen of haaien te zien, dus we konden lekker het water in. Het is wel even wennen om met zulke hoge golven te zwemmen. Je wordt alle kanten opgegooid en we snappen nu waarom sommige mensen niet meer terug naar de kust komen. Gelukkig zijn ook hier onze grote chinese vrienden nog te vinden. Ze hebben winterkleren aan en maken foto's bij de waterkant om daarna weer in de hop-on hop-off bus te stappen en naar de volgende stop te gaan.

Vandaag zijn we wederom naar het strand geweest, omdat we toch nog niet helemaal uitgerust waren van de reis en omdat het gewoon super goed was. We moeten hier wel enorm wennen aan de prijzen. Alles is vergelijkbaar met Nederland alleen dan allemaal net iets duurder. Vooral het eten is echt duur. Nu zijn wij natuurlijk China gewend, maar schrikken is het wel.

Verder is de sfeer hier zeer relaxed en iedereen is hier duidelijk om te genieten. Je merkt hier niks van mensen die haast hebben. We gaan ons hier zeker wel vermaken. Morgen gaan we een stadswandeling maken en er wachten ook nog uitstapjes naar de Blue Mountains en meer naar naastgelegen plaatsjes in Sydney.

Gisteren is hier de klok achteruit gegaan (hier begint nu namelijk de winter) het tijdsverschil met Nederland komt dan nu ook op 10 uur later.

Foto's van onze eerste dagen (vooral strand dus....) komen zo online!

Groetjes vanuit Down Under!!!!

Het perfecte afscheid van China

hallo allemaal,

Morgen nemen we afscheid van China. Na 4.5 week zit ons avontuur er hier op en vertrekken we richting Down Under. Het is voor ons nauwelijks te bevatten dat we alweer meer dan een maand onderweg zijn en dus eigenlijk 1/4 van onze reis er alweer op hebben zitten, maar wat gaan we China missen! De mensen, de vreemde dingen die je meemaakt, stiekem toch wel het op de foto gaan met chinezen (we zijn benieuwd in hoeveel huiskamers we inmiddels hangen) de geuren van het eten op straat enz. Vooral Robbin gaat de geur van gepofte stroop aardappels missen.( ik denk dat hij ze over een maand nog ruikt). En Chantal alle chinese kleine kindjes die constant beginnen te lachen of gek gaan doen als zehaar zien.

We hebben in ieder geval het ideale afscheid gehad door gister naar één van de hoogtepunten naar China te gaan: De chinese muur.

We zijn er gister om 5 uur uit gegaan om al op tijd de bus te pakken richting de chinese muur. We hadden geen zin in een georganiseerde trip dus zijn eerst met de metro naar het busstation gegaan en hebben daar de juiste bus richting de muur opgezocht. Er waren geen westerlingen te bekennen, enkel chinezen, maar dit maakt het ritje altijd des te leuker. Want eerst komt natuurlijk het voordringen terwijl de bus er nog niet eens is, om daarna massaal te gaan duwen terwijl er toch echt gewoon genoeg plek is en als de bus vol is er2 minuten later weer gewoon een nieuwe aan komt rijden. Na een uur in de bus te hebben gezeten kwamen we aan bij Badaling. Dit is de plaats waar wij de muur hebben beklommen. Het is ook het meest bekende deel van de muur. Het was nog lekker vroeg, dus ook helemaal niet zo druk.

Op de muur aangekomen hebben we eerst het rechterstuk beklommen. Wie denkt dat het netjes allemaal trappetjes zijn waar je even omhoog klimt, vergeet het maar. Er zitten stukken bij die enorm steil omhoog lopen zonder trappen en de trappen die er zijn, zijn allemaal ongelijk en schuin. Het is dan ook niet vreemd dat je af en toe iemand ziet struikelen. Wij zijn zelf tot de 8ste toren geklommen, dit is het hoogste punt van de muur in Badaling. Daarna kun je nog een stuk weer naar beneden, maar vergis je niet. Alles wat je dan weer naar beneden loopt moet je ook weer omhoog naar dat hoogste punt en dan weer afdalen naar het begin punt. Wij zijn dan ook op het hoogste punt omgekeerd om bij het beginpunt de andere kant van de muur nog een stuk te beklimmen. We vonden het wel een beetje vreemd waarom we hier veel minder mensen zagen, na 2 minuten klimmen kwamen we erachter waarom. De weg naar de top was een stuk korter, maar wel 3x zo steil als de andere kant. Maar we hebben niet opgegeven en zijn ook hier naar het hoogste punt geklommen.

Het mooiste aan de muur is dat hij door het berglandschap heen kronkelt. Soms zie je hem een stukje verdwijnen om hem daarna weer bij een andere top terug te zien. Dit is helaas ook zo als je omhoog loopt. Dus soms ga je naar boven en moet je daarna weer een stuk naar beneden om vervolgens weer omhoog te gaan.

Na een bezoek van6 uur en behoorlijke spierpijn in de kuiten zijn we tevreden weer teruggekeerd naar Beijing. Vandaag hebben we niet zoveel meer gedaan. We zijn nog even terug gegaan naar de dierentuin om daar te genieten van het zonnetje en de aanwezige beestjes.

Morgen is het weer om 5 uur eruit om met de backpack in de metro richting vliegveld te vertrekken. We komen dan vrijdagochtend, na een tussenstop van 5 uurin Nieuw-Zeeland,in Australië aan waar het tijdsverschil maar liefst 10 uur met Nederland is. We hebben hier geen internet meer op onze kamer, dus zullen jullie iets minder vaak op de hoogte gaan houden van onze avonturen. Wel kunnen we weer op facebook en dus weer wat meer met mensen snel contacten.

Reacties op de site blijven natuurlijk welkom!

Er komen zo nog wat foto's online van ons bezoek aan de chinese muur.

de laatste keer de groetjes van ons vanuit China en hopelijk komen we ooit hier nog een terug!!

Het 'verborgen' Beijing

Hallo allemaal,

Hier weer een berichtje vanuit het zonnige Beijing. We hebben de afgelopen dagen weer veel gedaan, maar we hebben wel een beetje rustig aan gedaan. We hebben allebei last gehad van ons eerste virusje (een fikse verkoudheid)waardoor we ook ons bezoek aan de chinese muur tot morgen hebben uitgesteld. Hierdoor hebben we wel de kans gehad om van de toeristische dingen af te wijken en Beijing een beetje verder te gaan ontdekken.

We zijn zaterdag eerst terug gegaan naar de verboden stad om daar niet het drukke stuk te gaan bezoeken maar een stuk aan de zijkant waar bijna niemand vanaf weet. Dit stuk is niet toeristisch maar de gebouwen zijn er even mooi als bij het gedeelte waar iedereen heen gaat. We hebben hier een hal bezocht waarin altijd de belangrijke ceremonies werden gehouden. Het klokkenspel wat hiervoor gebruikt werd staat er nog steeds.

Daarna zijn we naar Jingshan park geweest. Dit park ligt aan de noordzijde van de verboden stad en bestaat uit een park met een hoge heuvel met daarop een tempel. We hebben deze heuvel beklommen (waren weer enorm veel trappen) en hadden vanaf daar een prachtig uitzicht over de verboden stad. Het ziet er vanuit de lucht nog indrukwekkender uit dan vanaf de grond, omdat je dan pas ziet hoe groot het werkelijk is. Aan de andere kant kon je tot aan de drumtoren kijken en aan beide zijkanten zag je de modernere wijken van Beijing met de wolkenkrabbers en aparte moderne gebouwen.

De dag erna zijn we als eerste naar de Bell and Drumtower geweest. Deze staan zoals in elke chinese stad altijd dicht bij elkaar. Ze leken ook een beetje op degene die we al in Xi'an hadden gezien. Het enige verschil was dat er hier nog wel echte trommels binnen stonden en dit in Xi'an alleen aan de buitenkant het geval was. Ze gaven dan ook een show op enorme trommels en dit was mooi te horen maar wel een beetje een lawaai. Ze hadden alleen de trappen wel erg hoog en steil gemaakt waardoor het vooral voor chinezen en mensen met korte benen een echte uitdaging was om boven te komen (naar beneden bleek later nog een grotere uitdaging te zijn).

We zijn hierna via een Hutong (oude wijk)naar Beihai park gelopen. Dit is een park met een aantal meren aan de westkant van Beijing. Het was zondag en super lekker weerdus het zat er vol met allemaal chinezen die aan het picknicken en relaxen waren. We zijn toen op één van de meren gaan waterfietsen. Iets wat chinezen ook veel doen. Hoewel ze ook motorbootjes in de vorm van lotussen hadden wilde wij toch liever voor het ouderwetse gaan. In het begin hadden we nog wel wat moeite met sturen, dit moest namelijk met een knuppel voor en achteruit, maar daarna gingen we vrij vlot over het water heen. De chinezen vonden het geweldig om ook een keer toeristen dit te zien doen, want die hebben wij op het water niet gezien. Zoals op de weg zijn chinezen ook op het water geen stuurkunstenaars dus af en toe moesten we even inhouden om niet in botsing te komen. Na een uurtje plezier hebben we de waterfiets weer ingeleverd en hebben we de rest van het park doorgelopen.

's avonds zijn we even naar het plein van de hemelse vrede gegaan om wat foto's te maken als het donker is omdat alles is verlicht. Je mag het plein zelf niet op, want dit is van zonsondergang tot zonsopkomst verboden terrein. Er staan dan ook overal bewakers en politiebusjes. Achter het plein bleek ook nog een leuke wijk met winkeltjes en souveniersshops te zijn dus hebben we hier nog even wat tijd doorgebracht.

Vandaag zijn we naar het oude zomerpaleis geweest. Dit is niet te vergelijken met het 'echte' zomerpaleis. Het is meer een inmens groot park met daarin ruïnes uit de oudheid. We hebben weer heel wat kilomters hier gemaakt omdat je door allerlei watertjes en meren telkens aan een kant uitkwam waardoor je weer een ander meer rond moest lopen om uit te komen waar je wilde. De grote ruïnes waren wel indrukwekkend om te zien al waren er ook wat kleine eilandjes waar maar een paar stenen stonden. We hebben ook nogdoor een mini-doolhof gelopen om bij een uitkijkpuntje uit te komen,vooral de bekende mensen met de petjes (van de reisorganisaties) hadden moeite om de weg te vinden, gelukkig kon Robbin natuurlijk over de muur heenkijken. Ook stonden er nog wat mensen met kraampjes die elk hun specialiteit hadden. Eén man blies hele beesten uit eenbolletje suiker, dit was wel mooi om te zien.Daarna was het weer een uitdaging om de uitgang te vinden maar na een uurtje lopen kwamen we weer bij het beginpunt uit.

Morgen gaan we dan eindelijk naar de chinese muur. We gaan er zelf heen proberen te komen met het openbaar vervoer dus we gaan al om 5 uur uit de veren om de bus van 6 uur a half 7 te pakken zodat we ook weer op tijd richting Beijing kunnen terugkeren. Het gaat morgen 22 graden worden dus de muur beklimmen gaat zeker nog een uitdaging worden!

De foto's komen ook nog zo online van de afgelopen dagen, mits het internet wil meewerken!!

Groetjes

Een blik in het verleden van China

Hallo iedereen,

De afgelopen dagen zijn we in het verleden van China gedoken. We hebben de verboden stad bezocht, een aantal tempels en vandaag zijn we naar het zomerpaleis geweest.

We zijn woensdagochtend eerst heel vroeg opgestaan om naar het mausoleum van Mao Zedong te gaan kijken. Hij ligt hier al 30 jaar opgebaard. De veiligheidseisen zijn zeer streng, maar gelukkig wisten we al dat we alleen een paspoort mee moesten nemen en de rest thuis laten. Je mag namelijk absoluut geen tassen mee naar binnen nemen, ook geen kleintjes en ook geen camera's etc. Op het plein van de hemelse vrede aangekomen, wisten we meteen waar we moesten zijn, we zagen de rij namelijk al van ver staan. We waren er al om 8 uur maar zelfs toen al stonden er 1000 mensen te wachten. We zijn netjes achteraangesloten en stapje voor stapje kwamen we binnen een uur binnen. Natuurlijk niet zonder nogmaals langs de security te zijn gegaan. Je komt binnen en ziet eerst een groot beeld van Mao waar veel bloemen bij worden gelegd, daarna loop je langs zijn kist. Het is verboden om stil te staan en je bent er dan ook weer binnen 20 seconde buiten. Wij hebben hem iets langer kunnen zien, omdat mensen voor ons wel stil gingen staan, maar die werden meteen door de security hardhandig naar buiten gewerkt.

Daarna zijn we onze spullen in het hotel gaan ophalen en zijn we de rest van de verboden stad gaan ontdekken. Je kunt de verboden stad zien als een hele grote tempel met het ene gebouw na het andere met daar omheen veel muren. Het is raar om er te lopen en te bedenken dat dit 500 jaar lang afgesloten is geweest voor de 'normale' mens. Alleen mensen van adel mochten naar binnen. Het is vooral heel groot, maar echt veel is er niet te zien, alles lijkt op elkaar. We hebben wel nog 2 extra dingen bezocht. Een expositie over klokken waar je echt de meest vreemde klokken aantrof, wat erg grappig was om te zien en de 'schatkamer' van de verboden stad. Hier kon je wat oude stukken uit de tijd van de keizers bewonderen.

Aangezien de dag ervoor er best had ingehakt, besloten we het donderdag wat rustiger aan te doen. We gingen naar het: Temple of heaven Park. Dit is een heel mooi park aan de noordkant van Beijing waarin een heel bijzondere 'tempel' staat. Het is niet echt een tempel, maar meer een groot altaar. Het bijzondere aan dit gebouw was dat het helemaal rond was, terwijl de normale tempels hier allemaal hoekig zijn. Je kon hier ook nog een stuk over een muur lopen en in het park zelf genieten van mensen die aan het badmintonnen, vliegeren of sporten waren. Eén man kreeg nog een bijzondere behandeling tegen zijn rugpijn en moest heel hard tegen een boom aan gaan staan schuren. Na nog een aantal van deze rare taferelen gezien te hebben zijn we weer in de metro gestapt naar onze volgende stop: de Yonghegong Lama Temple. Dit is één vande grootste tempels van Beijing en dat zie je. Overal staan bussen met toeristen met petjesen de begeleidstermet een vlaggetje. Dit zijn allemaal chinese toeristen die als schapen achter het vrouwtje met het vlaggetje aanlopen en al in paniek raken als ze zelfstandig naar de wc moeten, opzich best grappig om te zien. Bij de ingang kregen we een toegangsticket met cd-rom (ja ze worden echt modern). De tempel zelf was zeker mooi om te zien vooral één hal waarin een beeld staat, dat in het Guinessbook of records staat. Ditbeeld is namelijk uit 1 stukuit een boom gesneden en is 26meter hoog. Na het bezoek zijn we nog even door een Huntong gelopen (dit is een oude chinese wijk met kleine huisjes) om vervolgens een hapje te gaan eten en daarna te gaan lopen over de avondmarkt. Hier kun je alles eten wat je maar wilt. Schorpioenen,spinnen,slangen,kevers, sprinkhanen alles netjes aan een stokje geregen en klaar om er een hap van te nemen. Wij hebben netjes bedankt, zelfs toen we het gratis kregen aangeboden en hebben met verbazing staan kijken hoe andere mensen het wel op aten.

Vandaag kwam voor ons wel een hoogtepunt tot nu toe in Beijing en dat was een bezoek aan het zomerpaleis. Dit ligt net buiten de stad om het Kumming meer. Het bestaat uit diverse delen. Een hele grote heuvel met daarop het paleis zelf. Dit zijn diverse verblijven met daarom heen kleine huisjes gebouwd. Een hele mooie vijver met daarom heen typisch chinese huisjes. Het meer zelf, met daaromheen een heel looppad met de vreemdste bruggetjes en nog een apart eilandje wat in het water is gebouwd met de beroemde 17 bogenbrug. We hebbren hier de hele dag rondgelopen en nog niet alles gezien. We zijn wel helemaal langs het water gelopen (zon 7 km) want de veerboten vaarde niet omdat het te hard waaide. Dit hebben we gemerkt ook. We moesten af en toe wegduiken voor takken die naar beneden kwamen en op de bruggetjes konden we nauwelijks blijven staan. Dit mocht de pret alleen niet drukken want het was echt schitterend daar.

Begin volgende week gaan we een bezoek brengen aan de chinese muur en dit weekend gaan we nog wat kleine dingen bezoeken.

We plaatsen dadelijk nog wat foto's van de afgelopen dagen, helaas is de verbinding hier niet zo snel, dus het kan even duren voor deze er allemaal opstaan.

Groetjes vanuit Beijing, waar het als het goed is maandag ook 18 graden gaat worden :)

De olympische spelen en de dierentuin

hallo allemaal,

Hier ons eerste verhaaltje over onze avonturen in Beijing. Zoals we gister al verteld hadden zijn we de eerste dag een bezoek gaan brengen aan het olympisch stadion. Hier zijn in 2008 de olympische zomerspelen gehouden. Het 'vogelnest' zoals het stadion in de volksmond genoemd wordt ziet er van buiten enorm groot uit. Als je eenmaal binnen bent, valt dit echter best mee en is het moeilijk te geloven dat hier zon grote openingsceremonie in heeft kunnen plaatsvinden.

Het stadion zelf is mooi om te bezoeken, helaas heeft het voor ons bezoek aan Beijing heel veel gesneeuwd, dus ze waren nog niet klaar met alle sneeuw opruimen. Het is zonde om te bedenken dat dit stadion niet tot nauwelijks meer gebruikt wordt en gewoon staat te vervallen. Overal staat nog Beijing 2008 en het enige evenement wat er tot nu toe heeft plaatsgevonden is een keer een concert geweest.

Ook hebben we een bezoek gebracht aan het olympisch zwembad, dit wordt nog wel voor veel andere evenementen gebruikt. Over 3 dagen is hier het wk schoonspringen, ze waren dan ook al druk bezig om alles hiervoor in orde te brengen. Er is naast het wedstrijdbad en trainingsbad ook nog een groot zwemparadijs aangelegd waar je maar liefst 18 euro betaald om een dagje te gaan zwemmen!! Veel water is er echter niet want het is helemaal volgebouwd met de raarste glijbanen.

Vandaag zijn we naar de Beijing zoo geweest. Een enorme dierentuin met natuurlijk daarin het symbool van China: de panda. Ook zijn er nog enorm veel andere dieren zoals je die ook bij ons ziet, maar ook een paar aparte die je bij ons niet snel tegen komt. Het is uit onze eerdere verhalen al gebleken dat chinezen aparte gewoontes erop nahouden, zo ook in de dierentuin. Overal staan bordjes met niet voeren aub, maar wat doen ze....ze gooien werkelijk alles over het hek wat te eten is. Waar je niet mag flitsen, zie je 100x een flits afgaan en waar je zeker niet op mag gaan staan omdat het gevaarlijk is, gaan ze gewoon lekker opstaan.
Wij hebben ons gelukkig wel netjes gedragen en een hele leuke dag gehad. Het was toch wel bijzonder om nu eindelijk eens een panda in het echt te zien, want zover wij het ons konden herinneren hebben we er nog nooit één in het echt gezien.

We hebben onze dag afgesloten op het plein van de hemelse vrede waar op dat moment de vlaggenceremonie werd gehouden. Er stonden enorm veel mensen op het plein, maar omdat ze gelukkig niet zo groot zijn konden wij er mooi overheen kijken. De ceremonie lijkt een beetje op de wisseling van de wacht alleen draait hier alles om de vlag. Op het moment dat de zon ondergaat komen er vanuit de verboden stad soldaten richting de vlag op het plein gelopen. De vlag wordt naar beneden gehaald en vervolgens door de soldaten terug meegenomen de verboden stad in. Het is zeker indrukwekkend, vooral omdat je op het plein voelt dat je overal in de gaten wordt gehouden. Er hangen wel 500 camera's en overal staan agenten en militairen.

Morgen gaan we eerst een bezoek brengen aan de plek waar Mao Zedong ligt opgebaard, om vervolgens de rest van de verboden stad te gaan verkennen.
Er komen nog wat foto's op de site van onze eerste 2 dagen hier in Beijing.

Xi'an en met de trein naar Beijing

Hallo allemaal,

Hier ons eerste berichtje vanuit Beijing, maar voor we daarover iets gaan vertellen eerst iets over onze laatste 2 dagen Xi'an.

Zaterdag zijn we naar de Big Goose pagoda geweest. Dit is een pagoda midden op een groot plein met een enorme vijver net kleine fonteintjes ervoor zo'n 6 kilometer buiten Xi'an. De pagode zelf staat in een tuin met een tempel erbij. We hebben de pagode beklommen en konden vanuit hier een heel stuk over het plein en over Xi'an heen kijken. Iedereen was aan het vliegeren, zoals overal in China.

Toen we uit de tempel kwamen en bij de fontein aankwamen stond ons een verrassing te wachten. We hoorde ineens muziek en de eerst zo rustige fontein begon ineens op de muziek water te spuiten. Het was echt super mooi om dit te zien, vooral omdat we helemaal niet wisten dat dit kon. Ook kon je tussen de vele waterstralen doorlopen alleen was hierbij wel het risico om nat te worden,

Na de 6 kilometer terug te zijn gelopen (ja want openbaar vervoer is hier niet logisch) kwamen we weer aan bij de stadsmuur. We besloten hier naar boven te gaan. We hebben fietsen gehuurd en zijn over heel de muur heen gaan fietsen. De muur is in totaal 20 kilometer lang, met veel hobbels en gaten, maar gelukkig kregen we gloednieuwe mountainbikes mee. Je mocht over de tocht ongeveer 100 minuten doen. We hebben diverse stops gemaakt om foto's te maken om daarna weer op volle snelheid door te rijden tot je weer een bocht in de muur zag. De fietsen waren wel iets te klein voor ons, dus iedereen vond het wel een grappig gezicht, maar we komen natuurlijk uit een echt fietsland dus dit moesten we laten zien ook. Het enige lastige was dat je af en toe een chinees moest ontwijken die een beetje moeite had met rechts of links.

Zondag was onze laatste dag in Xi'an en we hebben dan ook niet heel veel meer gedaan, maar we hebben nog wel 2 hoogtepunten bezocht: de Bell tower en de Drum tower. Dit zijn 2 torens midden in Xi'an. We hebben in beide torens nog een muzikaal optreden gezien. Je raad het al, 1 was met allemaal trommels en de ander met allemaal bellen en andere traditionele muziekinstrumenten.

Daarna hebben we nog lekker even op een plein in het zonnetje gezeten, om te zien hoe een man midden op het zebrapad was gaan liggen en hier niet meer vanaf kwam en bussen en taxi's hem telkens bijna aanreden. We zijn daarna snel ergens anders gaan zitten omdat we het echt niet meer aan konden zien. Een leuk ding aan Xi'an is wel dat al het hotelpersoneel en ander personeels van winkels verplicht aan ontspanning moet doen. Dit betekent dat ze ineens met 20 mensen op straat een dansje staan te doen, of dat je de kok tegen de ober ziet staan badmintonnen.

Daarna zijn we wederom lopend naar het treinstation vertrokken (want taxi's willen binnnen de stadmuren voor een kilometer of 3 niet rijden als het spits is). We dachten even ons treintje zoeken, plaats nemen in de lounge en wachten tot ie komt.......niet dus...... we kwamen bij het station aan en zagen één grote mensenmassa. Het leek wel of ze stonden te wachten voor een popconcert. We dachten daar moeten wij vast niet heen, want we zagen onze trein ook niet op de borden te staan.
Ik vroeg aan een meisje of ze ons kon helpen, ze sprak geen engels maar gebaarde wel dat we mee moesten komen. we moesten inderdaad heen waar al die mensen stonden. Na heel wat geduw en getrek kwamen we bij een poortje waar we ons kaartje en paspoort moesten laten zien, daarna ging het geduw gewoon verder tot de security. Ook hier ontstond chaos en mensen liepen elkaar zowat onder de voet. Eenmaal binnen aangekomen heeft het meisje ons netjes de goede kant op gewezen en konden we eindelijk op de trein wachten.'
Gelukkig zaten we weer met 2 zakenmensen in de trein, want een rochelende chinees wil je echt niet bij je hebben zitten..........Na 12 uurtjes kwamen we aan in Beijing. Hier was het maar 7 graden, wel iets anders dan de 20 graden in Xi'an.

Beijing West is het grootste station van Beijing we hadden dan ook geen idee waar we heen moesten maar na wat kijken op de bordjes bleek dat de metro niet direct vanaf het station ging, dit betekende weer een kilometer lopen met de backpack tot aan het metrostation. Hier moesten we in de rij gaan staan met 'grote'spullen en deze mensen werden maar per 4 naar binnen gelaten. Beneden aangekomen bleek het echt niet te gaan lukken om de metro in te komen want die zaten overvol. Maar toen kwam er een mannetje die ons letterlijk de metro induwde tot de deur dichtging. 4 haltes later konden we weer luchthappen en na een glimp van de verboden stad te hebben opgevangen hadden we ons hotel gevonden (dit zit in de zijstraat ervan).

Ons eerste uitje in Beijing bestond vandaag uit het bezoeken van het olympisch stadion en het zwembad, maar hierover morgen meer. De foto's hiervan komen ook morgen online, de foto's die nu geplaatst zijn, zijn nog uit Xi'an. Morgen gaan we naar de dierentuin om eindelijk eens een keer panda's te zien (hopen we dan).

Groetjes vanuit een mooi maar koud Beijing.

Het 'echte' China: Xi'an

Hallo allemaal,

We zijn woensdag in Shanghai vertrokken om na 15 uur treinen aan te komen in Xi'an. We waren nog bijna bij het verkeerde station uitgestapt, want hoewel het een trein is die maar 1x stopt (zeggen ze) stopt hij hier bij wel4 stations. Gelukkig zorgde onze medepassagier ervoor dat we niet in de middle of nowhere op het platteland stonden, maar echt in Xi'an zelf.

Het is hier allemaal heel anders dan in Shanghai. De gebouwen zijn ouder, geen skyline, geen metroen geen chinees spreekt meer engels. De kinderen hebben hier allemaal een gat in hun broek en doen hun behoeftes gewoon op straat en iedereen spuugt en roggelt maar een eind weg. Geloof het of niet, zelfs dit heeft zo zijn charme, omdat je denkt: ja we zijn echt in China!

We zitten midden in het centrum en kijken vanuit ons schitterende appartement uit op de drumtoren en de Bell tower. Dit gebouw staat midden op een rotonde en vormt het middelpunt van Xi'an.

De aankomstdag hebben we vooral alleen treinkaartjes geregeld voor Beijing. Voor de mensen die denken: goh dat gaat ze best goed af met al die kaartjes elke keer. Het is niet zo gemakkelijk als het lijkt. In Shanghai was het al handen en voeten werk. Dit keer hebben we het hotelpersoneel alles in het chinees laten opschrijven om vervolgens het briefje aan iemand te laten zien die daarna de kaartjes print. Maar uiteindelijk komt altijd alles weer goed.....

Vandaag zijn we naar de trekpleister van Xi'an geweest het Teracotta leger. Na een duizelingwekkende busrit van drie kwartier met een paar bijna aanrijdingen kwamen we aan bij de ingang van het complex. Eerst komen de welbekende restaurantjes en souvenierswinkeltjes voordat je de echte ingang krijgt naar de hallen waar de opgravingen hebben plaatsgevonden. Het was in ieder geval niet zo druk vandaag, dus dat was mooi.

Je komt binnen in een soort grote boerenschuur en kjkt uit op een aantal gangen die vol staan met beelden. Eerst staan er helemaal gerestaureerde beelden en hoe verder je kijkt hoe meer kapotte beelden en scherven je ziet. Het is zeker indrukwekkend om te zien, maar het aantal echte beelden die compleet er staan vallen wel wat tegen. Daarna zijn er nog 2 hallen waar je kunt zien hoe ze alles opgraven en hoe het er eerst uitzag. Het museum was ook de moeite waard, want hier kon je zien hoe de beelden er ooit met kleur uitzagen. De kleur is eraf gegaan toen ze opgegraven werden, omdat ze in aanraking zijn gekomen met zuurstof.

Na nog wat rond gekeken te hebben bij alle winkeltjes zijn we weer met de bus terug gegaan naar Xi'an. Hier hebben we een stadswandeling gemaakt om te kijken wat er verder allemaal te doen is. We kwamen in een park terecht waar mensen aan het dansen waren. Eén man was een dans aan het doen met een zwaard terwijl iemand anders hem met een keyboard begeleidde. Ook had het bejaardenhuis een uitje denken we, want alle oude mensjes waren in rolstoelen naast elkaar in het zonnetje neergezet voor een soort pagode. Ook waren er een aantal vijvers met daarin botsbootjes en één oma mocht samen met haar kleindochter een ritje erin maken, ze had volgens mij de tijd van haar leven, het is ons echter een raadsel hoe ze haar weer uit het bootje hebben gekregen.

S'avonds zijn we nog even gaan kijken aan de rand van de stad naar de zuidelijke stadsmuur. Die is namelijk heel mooi verlicht. Het zit in de planning om morgen fietsen te huren en over de stadsmuur te gaan fietsen. (deze loopt helemaal rondom de binnenstad van Xi'an, zon 20 km) Ook gaan we een kijkje nemen buiten de stadsmuur want hier moet een mooie oude Pagode staan.

In het foto-album staan weer wat foto's van onze avonturen in Xi'an.