Hallo allemaal,

Beter laat dan nooit, maar hier eindelijk het laatste verhaal van onze reis over: San Francisco dit keer. Voor we hier aankwamen hebben we eerst een busrit gehad van maar liefst 15 uur. Eerst moesten we met de bus terug naar Los Angeles om vervolgens te vertrekken richting SF. Gelukkig hebben we goed in de bus kunnen slapen zodat we de dag erna er behoorlijk fris aankwamen.

San Francisco is een hele heuvelachtige stad die bekend staat om de Golden Gate Bridge en Alcatraz, maar er blijkt nog veel meer leuks te zijn. De eerste dag hebben we vrij weinig gedaan alleen even een wandeling gemaakt in de buurt van ons hotel. We kwamen meteen langs China Town, maar besloten dit een andere dag te gaan bekijken. Ook hebben we even een bezoekje gebracht aan Fisherman's Wharf om een hapje te gaan eten. We kwamen langs de pier van Alcatraz en besloten maar meteen even kaartjes te gaan regelen voor de boot. Dit bleek lastiger dan verwacht. De nachttour zat al voor 3 maanden vol en de eerst beschikbare kaarten voor de dagtour waren voor 3 dagen later, terwijl de boot toch echt bijna elk half uur erheen gaat. Gelukkig bleven we een week dus konden we alsnog kaartjes kopen.

De dag erna hebben we een citypass gekocht zodat we de hele week gratis met het openbaar vervoer mee konden en ook een aantal dingen gratis konden gaan bezichtigen. We zijn maar meteen naar het Aquarium of the Bay gegaan. Hier kun je weer allerlei soorten rare vissen bewonderen en ook aanraken. Dit is ons favoriete gedeelte geworden. We hebben een haai, rog en zelfs weer een slang aangeraakt. Hierna zijn we een kijkje gaan nemen bij de pier waar alle zeeleeuwen liggen te zonnen. Je rook al vrij snel dat je goed zat en ook kon je de zeeleeuwen al van een enorme afstand horen. Wat gaan die beesten tekeer zeg! Maar het is zeker leuk om deze beesten daar te zien rondhangen. Het is een ander gevoel dan in de dierentuin of op het strand in Nieuw-Zeeland. Hierna zijn we nog wat verder de kade afgelopen tot we bij een pier kwamen waar allemaal oude schepen lagen. We zijn er niet opgeweest, maar hebben ze wel even van dichterbij bekeken. Vooral het grote vlaggenschip was erg indrukwekkend. Zoals we al eerder vertelde is SF een hele heuvelachtige stad. We wilde daarom met het bekende oude trammetje de heuvel op om Lombard Street te gaan bekijken. Dit is het bekendste weggetje van SF. Dit loopt namelijk in een aantal kronkels van de heuvel af en tussendoor staan allemaal struiken en planten. Hierna hadden we flink honger en zijn we bij een mooi italiaans restaurantje gaan eten waar ze echt heerlijke lasagna hadden. Daarna zijn we terug gegaan richting de pier omdat we een boottocht gingen maken onder de golden gate bridge door en op de terugweg om Alcatraz heen. Het vervelende aan SF is dat het er opzich wel lekker warm is, maar zodra je op het open water komt het ijskoud is. Gelukkig hadden we een trui meegenomen en viel het dus nogal mee met de kou. Het was prachtig om de Golden Gate Bridge van dichtbij te zien en er ook echt onderdoor te varen. Pas dan kun je echt goed zien hoe de brug gebouwd is. Hierna gingen we nog om Alcatraz heen, maar dit was minder bijzonder omdat we wisten dat we de dag erna toch erheen zouden gaan. Vanaf het water ziet SF er nog mooier uit, omdat je dan pas echt goed ziet hoe heuvelig de stad werkelijk is. Daarna zijn we gaan shoppen in China Town en hebben we alle souveniers gekocht die we niet vanuit China konden meenemen. Vreemd genoeg was de prijs er nog bijna gelijk ook.

De dag erna gingen we een aantal musea bezoeken. We bezochten een museum wat tegelijkertijd ook een soort dierentuin was. Ze hadden namelijk zowel opgezette dieren als echte beesten. Ze hadden er een hele grote vlindertuin waar echt de mooiste tropische vlinder zaten. Ook hadden ze er een groot aquarium en een broedkooi voor struisvogels. Hierna zijn we naarhet Modern museum of Artgeweest. Dit museum is vorig jaar in het nieuws geweest omdat er gewoon iemand naar buiten is gelopen met een picasso onder zijn arm. Hierna zijn we even naar een nieuwe bios gelopen om kaartjes te halen voor Madagascar 3d. De film die pas 2 maanden later in Nederland in de bios kwam. We zijn even een hapje gaan eten om vervolgens dus naar de bios te gaan. De film was net 1 dag uit en er waren maar 2 andere mensen in de hele zaal te zien. De film draaide dan ook ongeveer 10x per dag in het engels en dan ook nog een aantal keer in het spaans en zonder de 3d.

De dag erna stond dan eindelijk ons bezoek aan Alcatraz op het programma. Het was heel vreemd om op dat eiland rond te lopen. De meeste mensen kennen het natuurlijk van de crimineel Al Capone, maar dit was een lieverdje vergeleken bij andere criminelen die daar hebben gezeten. Je kreeg een koptelefoon op met een ingesproken rondleiding. Dit maakte alles heel indrukwekkend omdat je gevechten hoorde die uitbraken en ook mensen hoorde praten die er ooit gezeten hadden. Anders was het waarschijnlijk gewoon een gevangenis geweest, maar dit zorgde ervoor dat je echt een aantal jaren terug in de tijd ging en voelde wat bewakers en gevangenen destijds ook voelde.

De dag erna was het nog wat tijd voor sightseeing. We hebben postcard row bezocht. Dit zijn 5 bekende huisjes die veel in films voorkomen en nog een museum waar je allemaal wetenschappelijke trucjes kon doen. Robbin heeft er uit een wc pot gedronken en we hebben wat met magnetisch zand gespeeld. Hierna was het tijd voor een strandwandeling en ons klaar maken voor de dag erna.

We moesten namelijk die ochtend om half 6 op om een bezoek te brengen aan Yosemite Park. Dit natuurreservaat staat bekend om zijn indrukwekkende bergen en watervallen. De reistijd is alleen enorm. Je moet je voorstellen dat Yosemite Park tussen Las Vegas en SF in ligt. We moesten dus ongeveer 5 uur met de bus heen en weer 5 uur terug. Onderweg hadden we wel hele mooie uitzichten dus het was de reis zeker waard. Eenmaal aangekomen in Yosemite Park keken we onze ogen uit. We gingen eerst naar een plek die tunnelview heet. Hier zie je links en rechts van je allemaal enorme rotspartijen en watervallen, zoiets moois hadden we nog nooit gezien. Daarna zijn we naar the village gegaan waar we wat tijd voor onszelf kregen. We zijn naar een waterval gelopen en hebben met open mond staan kijken vanaf hoe hoog het water wel niet naar beneden kwam. Ook hebben we een rivier bezocht waar je naar The halve Dome kon kijken. Dit is een berg met een half ronde koepel erop die er eigenlijk tegennatuurlijk uitziet. Naast al deze prachtige bergen moet je wel constant op je hoede zijn voor ratelslangen die er helaas ook erg veel voorkomen. Ze adviseren dan ook dat je constant naar de grond kijkt als je rondloopt om niet verrast te worden door een slang die ergens in het gras verborgen zit. Gelukkig zijn we er weer heelhuids vanaf gekomen. Op de terugweg konden we nog genieten van een schitterende zonsondergang en wisten we dat het helaas bijna tijd was om weer huiswaarts te keren.

De dag erna hebben we SF achter ons gelaten en hebben we voor een nacht in een klein plaatsje in de buurt van het vliegveld geslapen. Omdat dit meer in het binnenland lag, was het hier ook meteen 38 graden. We hebben dan ook snel een overdekt en met airco gekoeld winkelcentrum opgezocht en hebben rustig wat gewinkeld en wat gegeten. De ochtend erna werden we opgehaald en met een taxi naar het vliegveld gebracht. Robbin was jarig, maar echt tijd om te vieren was er dus niet. We wisten dat er 3 vliegtuigen op ons stonden te wachten en we hoopte niet dat er op de laatste dag iets mis zou gaan. Natuurlijk was dit wel het geval. Toen we op het vliegveld aankwamen konden we niet inchecken. We stonden niet op de passagierslijst en waren niet bekend in het systeem. Schijnbaar een bekent probleem bij American Airlines. Na wat telefoontjes over en weer met het hoofdkantoor kregen we eindelijk een ticket, maar onze vlucht ging al binnen een uur vertrekken en we moesten nog langs de controle waar een rij stond van wel 400 mensen. De paniek sloeg lichterlijk toe en we wisten nog geeneens of onze koffers naar amsterdam, londen of alleen naar Los angeles gingen. Met heel veel geluk zaten we eigenlijk in het vliegtuig en toen volgde nog meer slecht nieuws. Iemand was bij de ingang van het vliegtuig onwel geworden en niemand kon naar binnen toe en dus hadden we vertraging. We hebben een uur in een warm vliegtuig gezeten voor we eindelijk konden opstijgen. Daarna in Los Angeles moesten we erachter zien te komen waar onze koffers waren. Een hulp van Air New Zealand vertelde ons dat als het goed is de kofffers meegingen naar Londen maar dat we het daar pas konden navragen. Hierna volgde een lange vlucht van 10.5 uur. Het bericht dat we bijna in Londen waren kwam dan ook als geroepen. Door onze ramen zagen we de Theems en het reuzenrad en de Big Ben. We waren helemaal kapot, maar wel weer op Europees grondgebied. Eenmaal aangekomen maakte we weer een fout waardoor we door de douane gingen en weer helemaal met een metro naar een andere terminal moesten. Gelukkig was dit geen probleem want we moesten in Londen toch nog 3 uur wachten. Deze tijd hebben we wederom besteed aan een beetje shoppen en voor ons uit staren. Een reis van 18 uur hakt er namelijk behoorlijk in. Daarna gingen we met KLM terug naar Nederland. Toen we in het vliegtuig stapte zagen we meteen een bekend gezicht. Prinses Mabel zat met haar kinderen ook in het toestel. De vlucht zou maar 45 minuten duren dus we waren echt bijna thuis. Het was alleen jammer dat we nog een uur op de landingsbaan gestaan hebben omdat we niet mochten vertrekken. Maar na een reis van ongeveer 24 uur waren we eindelijk weer thuis. Onze ouders werden op schiphol nog gevraagd voor: Hello Goodbye, maar gelukkig wilde ze niet meewerken. We moesten er niet aan denken om na zon lange reis nog op tv te moeten ook.

Het laatste verhaal is iets langer geworden dan gepland, maar we willen in ieder geval iedereen bedanken voor het volgen van de site, de leuke berichtjes, de foto ruimte en de interesse die getoond is tijdens onze reis.

De foto's van onze laatste dagen in de USAstaan ookonline!

Groetjes Chantal en Robbin