craroundtheworld.reismee.nl

Viva Las Vegas + Grand Canyon

Hallo allemaal,

Hier alweer een verhaal over de één na laatste bestemming van onze reis: Las Vegas. Na een busrit van 6.5 uur door de woestijn kwamen we aan in de gokstad Las Vegas. Het eerste wat ons opviel toen we uit de bus stapte was hoe enorm heet het er was. Het was rond de 42 graden met een harde warme wind. We waren dan ook erg blij toen we eindelijk in ons airco gekoelde hotel aankwamen.

In Las Vegas zijn alle hotels tegelijkertijd een casino of misschien kun je beter zeggen dat het andersom is. Alle casino's zijn ook een hotel. Je moet eerst langs een hele rij gokautomaten voor je bij de receptie aankomt. We hadden wel erg geluk met onze kamer want het was echt een paleisje. Een enorme tv aan de muur en een kingsize bed. Het hotel zelf was in de vorm van een groot kasteel en zat aan het begin van de Strip. De bekende straat waar alle hotels en casino's te vinden zijn.

Toen de zon onder was (dit was in Las Vegas pas om half 9) zijn we over de strip gelopen om te gaan kijken naar een paar bekende hotels. Alles is geweldig verlicht en je ziet het ene grote hotel na het andere. Naast ons zat New York, New York. Dit hotel heeft het vrijheidsbeeld voor hun hotel staan en het hotel/casino zelf is in de vorm van de skyline van NY. Verder zijn er bekende hotels zoals het Bellagio (het hotel met de bekende fonteinshow), Le mirrage (het hotel met de vulkaan die om het uur uitbarst) en nog een hotel waar Parijs in het klein is nagebouwd met een eiffeltoren en grote ballon aan de buitenkant. We besloten langzaam aan maar weer terug te gaan naar ons hotel en de rest een andere dag te bekijken.

De volgende dag was een speciale dag want er was iemand jarig. Ik (chantal) werd 25 jaar en dat moest natuurlijk gevierd worden. We hadden nog niks gepland voor Las Vegas dus zijn naar een ticketbureau gegaan om te kijken wat de mogelijkheden waren voor die avond. Ik wilde heel graag naar de show van Cirque du Soleil over Elvis Prestley. Het bleek zo te zijn dat er op het moment 8 shows van Cirque du Soleil speelde, maar we bleven toch maar bij onze eerst keus: Viva Elvis. Na de kaartjes te hebben gehaald zijn we de rest van de dag lekker bij het zwembad (lees: 8 zwembaden) van het hotel gaan liggen. Hier draaien ze gelukkig de hele dag 'uitgaansmuziek' dus voelde ik me toch echt wel een beetje jarig. 's Avonds gingen we op weg naar het Aria hotel om te gaan kijken naar onze show. Het was in één woord een geweldige avond. Het was een kruising tussen een musical en een Cirque du Soleilshow. Het was dus niet alleen maar acrobatiek, maar ook zing en dans en filmbeelden van The king of Rock & Roll. We vonden allebei de muziek van Elvis niet helemaal geweldig, maar na deze show konden we alle nummers wel meezingen en bleken er veel nieuwe hits op de liedjes van Elvis gebaseerd te zijn. We hebben er ook nog 2 gratis souveniers aan over gehouden. Een hele grote drinkbeker en een sjaaltje met opdrukking. Die laatste kwamen vanuit de lucht naar beneden vallen tijdens het laatste nummer van de show.

De dag erna zijn we eerst weer even naar het zwembad gegaan om vervolgens de hotels bij daglicht te gaan bekijken. Dit bleek achteraf niet zon heel slim plan, omdat het echt heel warm was en we hier allebei een beetje last van kregen. Maar omdat veel shows ook al overdag beginnen wilde we toch even een kijkje gaan nemen bij de fontein van het Bellagio, de tuin van het Tropicana hotel (ze hebben hier flamingo's en andere beesten) en bij de show van Treasure Island. Dit is een show met 2 grote piratenschepen, een paar schaarsgekleede vrouwen en een aantal rare piraten. Het acteerwerk is niet om over naar huis te schrijven, maar verder was het wel mooi om te zien hoe één van de schepen echt naar de ander toevaarde en ook nog zonk. Daarna zijn we onze Grand Canyon tour gaan regelen en hebben we meteen kaarten besteld voor David Copperfield. We hadden het zo gepland dat we van de Grand Canyon terugkwamen en dan savonds nog naar zijn show konden gaan. 's Avonds zijn we nog even de strip op te gaan om nog wat langer bij het Bellagio te gaan kijken. Elk kwartier is er een show met de fontein en elke keer is het met andere muziek en doen de fonteinen iets anders. Als de kanonnen heel hoog spuiten hoor je het water ook echt knallen net alsof het uit een echt kanon komt. Alles is ook nog eens verlicht wat het hele spektakel nog mooier maakt. Om 12 uur snachts is de laatste voorstelling en doen ze altijd het amerikaanse volkslied spelen. Toen we terugkwamen zijn we ook nog even langs Ceaser's Palace gelopen (het hotel uit de film: The Hangover). Hier hebben ze heel Rome na gebouwd dus in even tijd loop je langs het Colloseum, De Trevifontein en ga zo maar door, terwijl je aan de andere kant van de straat naar Venetie kijkt. Alles kan in Vegas......

De dag erna moesten we er heel vroeg uit. De bus kwam ons om kwart over 6 ophalen om naar de Grand Canyon te gaan. De busrit erheen zou ongeveer 3.5 uur duren en eenmaal aangekomen konden we met een shuttlebus richting de diverse uitkijkpunten. Wat ze ons alleen niet hadden verteld was dat de weg erheen opzich goed was tot 20 kilometer voor aankomst. De weg werd hier eerst heel hobbelig waardoor het net leek of de bus uit elkaar ging vallen en daarna ook heel stoffig, waardoor heel de bus vol met stof kwam te zitten en het net leek of je in een wild west film terecht was gekomen. Wel hebben we de Joshua Tree gezien, wat meer een soort groot uitgevallen cactus blijkt te zijn. De buschauffeur heeft ook nog eindeloos doorgezeurd over de manier om alles te zien en daarna op het goede punt te eindigen, namelijk het punt waar we zouden worden opgehaald. Dit was namelijk niet het punt waar hij ons naartoe bracht. Hij vertelde namelijk dat altijd weer mensen in de bus het verkeerd doen waardoor hij op de terugweg vertraging oploopt en de beveiliging moet worden ingeschakeld om deze mensen te zoeken. Wij dachten: zo moeilijk is het niet , dus je moet wel heel dom zijn om dit fout te doen.....hierover later meer......

Eenmaal bij de Grand Canyon aangekomen gingen we eerst met de bus naar Eagle Point. Dit heet zo omdat er bij dit uitkijkpunt duidelijk de vorm van een arend in de rotsen te zien is. Het is een ongelofelijk gevoel als je daar op de rand van de rotsen staat en een redelijk diep gat in kijkt. Overal waar je kijkt zie je mooi gevormde rotsen en helemaal beneden de Colorado River. Je had hier ook de skywalk. Dit is een uitkijkbrug die over de Canyon uitsteekt. We hebben besloten hier niet op te gaan, omdat je geen fototoestel mee mocht nemen en je er precies 10 minuten overheen mocht lopen om daarna de volgende groep weer te laten gaan. Het is veel leuker om zelf dicht naar de rand te lopen en dan er even stiekem overheen te kijken. Wij waren zelf naar de West-Rim gegaan van de Canyon, omdat hier meer te doen was en omdat het minder ver rijden was. Je hebt ook de South-Rim en hier is het diepste punt van de Canyon, maar meer is hier ook niet.......

Verder hadden ze ook nog een indianendorp nagebouwd waar je kon zien hoe de mensen vroeger in de verschillende huisjes leefde. Je moest hier overal wel uitkijken, want je zit natuurlijk gewoon in de woestijn dus jawel er zitten ratelslangen. Soms hoorde je er ook één ratelen, maar gelukkig hebben we er geen gezien. Daarna was het tijd om weer in de bus te stappen naar het volgende uitkijkpunt. Dit uitkijkpunt was misschien nog wel mooier dan Eagle Point. Hier kon je nog beter de rivier onder je zien lopen en zag je ook de helicopters door de Canyon vliegen. Na onze ervaring in het vliegtuig vanaf de Cook Eilanden wilde we niet meer in een klein soort vliegtuig, dus hebben we dit ook niet gedaan. Na nog even genoten te hebben van het uitzicht zijn we in de bus gestapt richting de terminal waar we afgezet waren. Hier hebben we een andere bus gepakt naar een Cowboydorp. Hier kreeg je ook een heerlijke maaltijd en werden we uiteindelijk weer opgehaald door onze chauffeur. Hier kon je schieten met pistolen naar elkaar, goud zoeken, lasso werpen en plaatsnemen op een paard. Ook kon je een oude gevangenis van binnen bekijken etc.

Aan het einde van de middag gingen we moe en oververhit weer terug naar de bus. De chauffeur had de bus al open dus konden we rustig plaatsnemen. Om half 3 was het tijd voor onze telling om daarna via de Hooverdam terug te keren naar Vegas. De chauffeur telde en hij miste 7 mensen. Die waren vast nog ergens in het dorpje toch????? Maar nee hoor, we waren echt 7 mensen kwijt. 4 kwamen 10 minuten na tijd alsnog aan, maar nog steeds miste we 3 mensen. Ze moesten de security bellen (veiligheidsprocedure) en die moest ze gaan zoeken. Het enige waar ze je aan herkennen is een blauwe sticker met nummer 5 erop (het busnummer). Na een half uur kwamen ze eindelijk met een busje eraan en konden we vertrekken. Ze bleken bij de terminal te staan waar we ook afgezet waren.................het was dus toch moeilijker dan wij dachten om de bus terug te vinden..........

Daarna zijn we nog een kijkje gaan nemen bij de Hooverdam. Dit is ook echt een indrukwekkend gezicht. Eerst rij je over een brug boven de hooverdam en zie je het water aan de ene kant en een heel groot gat aan de andere kant en daarna rij je over de dam zelf heen om vanaf de andere kant een aantal mooie foto's te kunnen maken. De beveiliging is wel erg streng dus onze bus werd eerst onderzocht op explosieven en andere zaken. Hier bij de Hooverdam was het nog heter dan in de Grand Canyon. Bijna 50 graden!!!

Toen we terug waren in Vegas zijn we eerst even een hapje gaan eten om vervolgens naar de show van David Copperfield te gaan. We bleken allemaal aan tafeltjes te zitten en de zaal was redelijk klein. Wij werden meteen al gevraagd als vrijwilligers, maar omdat we niet getrouwd waren ging het uiteindelijk gelukkig niet door. Het was verder echt een hele mooie show met zowel spectaculaire trucs, maar ook kleine trucs en voorspeltrucs. Het ene moment stond er ineens een enorme auto op het podium en het andere moment kreeg hij het voor elkaar om 18 mensen weg te toveren (die daarna wel achter een verklaring moesten tekenen dat ze niet zouden vertellen hoe de truc in elkaar zat). Natuurlijk weet je dat overal een manier voor is om deze trucs uit te voeren, maar je zit er met je neus bovenop en nog begrijp je er niks van........

De dag erna was het na wat tijd aan het zwembad alweer tijd om Vegas achter ons te laten. Natuurlijk hebben we ook nog een beetje gegokt, maar uiteindelijk hebben we niks gewonnen en ook niks verloren....

Het was tijd om te beginnen aan de lange reis naar San Francisco, maar hierover later meer.....

De foto's van Vegas volgen snel........

Groetjes!!!

Reacties

Reacties

Marieke Kappers

Heey Robbin en Chantal, ik krijg de vakantiekriebels van al die foto's! Leuk dat jullie toch nog wat gewonnen hadden in het casino! Robbin gefeliciteerd met je verjaardag, en alvast een hele goede terugreis gewenst! Groetjes Marieke

Joyce

Hoi,

Blijven mooie verhalen. Hoe gaan jullie dat bewaren. In een boek of zo?

Chantal: duizendmaal excuses maar nog gefeliciteerd met je verjaardag. En ik zie hierboven dat RObin ook jarig is geweest. Bij deze ook van harte.

Groetjes,
Joyce, Johan, Renske en Anouk

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!